مجله مجازی تیونر

راه های کنار آمدن با مرگ عزیزان

مجله راز - ابوالفضل امیردیوانی : از دست رفتن عزیزان ، تنش زا ترین رخداد زندگی هر فردی به شمار می رود که چه بسا به پیدایش بحران های جانکاه عاطفی می انجامد . آدمی پس از جان سپردن عزیز دلش ، داغدیده می شود و این حالتی است که درواقع آن را « بی نصیبی ناشی از مرگ » می نامند .

آگاهی از توقعات : وقتی عمر کسی به پایان می رسد ، حتی زمانی که چشم به راه مرگ باشد ، به احتمال زیاد دستخوش هیجانات زیادی می شود . افراد بسیاری گزارش داده اند که بلافاصله پس از بروز نشانه های جان باختن عزیزان ابتدا احساس کرختی و بهت زدگی داشته اند ، اما فرایند غم و درد ، نظم خاصی ندارد .
بخشی از احساسات احتمالی انسان هنگام مواجهه با این بحران « انکار ، ناباوری ، آشفتگی ، ضربه ، تکان ، اندوه ، آرزو ، خشم ، خواری ، یاس و گناه » است . این احساسات ، واکنش های طبیعی و بهنجار در برابر « نیستی » است . شاید خود را آماده شدت و تداوم عواطف و این که حالات روحی تان با چه شتابی دگرگون می شوند ، نکرده باشید . ممکن است در مورد ثبات بهداشت روانی خود تردید کنید ، اما مطمئن باشید که چنین احساساتی سالم و مناسب هستند و به شما کمک می کنند که با چنین ضایعه ای ، کنار بیایید .

به یاد بسپارید ! :  درک عمیق تاثیر فقدانی جانگداز ، به زمان نیاز دارد . هرگز دمی از یاد عزیز از دست رفته تان ، غافل نمی شوید ، ولی زمان درد و رنج این مصیبت را به آرامی می شوید و با خود می برد و شما به زندگی عادی خود باز می گردید .

عزاداری برای محبوب : تحمل مرگ عزیزان ، آسان نیست . در غم از دست دادن آن ها به سوگ می نشینیم و غصه می خوریم . شیون و مویه ، فرایندی طبیعی است که فرد برای پذیرش فقدانی بزرگ ، به آن متوسل می شود . امکان دارد ماتم گرفتن شامل انجام مراسم مذهبی به احترام مرده یا گردآمدن با حضور دوستان و افراد خانواده باشد تا در غم مصیبت دیده شریک شوند .


سوگواری ، مسئله ای شخصی است که امکان دارد ماه ها و سال ها طول بکشد :  همه ما خوب می دانیم که مرگ و نیستی ، جزئی از زندگی است. به راستی ، مفهومی واقعی به وجودمان می بخشد زیرا به ما یادآوری می کند که حیات چقدر گران بهاست . غصه خوردن ، نمود بیرونی ضایعه ای است که بر شخص وارد شده است . شاید اندوه وی از نظر جسمی ، عاطفی و تن نکردشناسی ( فیزیولوژی ) بیان شود ؛ برای مثال گریستن ، نمایش جسمانی و افسردگی ، تجلی روانی است . بیان این احساسات بسیار اهمیت دارد . مرگ، مسئله ای است اجتناب ناپذیر ، نادیده گرفتنی یا ردکردنی . در نظر اول ، شاید رهایی از درد و رنج مفید به نظر برسد ، اما پرهیز یکباره از غم ، امکان ناپذیر است . روزی همان احساسات نهان باید زدوده شوند وگرنه ممکن است به ایجاد بیماری های جسمی یا روانی منجر شوند .
اغلب افراد ، نشانه های جسمی توأم با غم واندوه را آشکار می سازند . درد معده ، بی اشتهایی ، به هم خوردگی روده ، اختلال خواب و کم توانی ، همگی علائم شایع غصه های طاقت فرسا هستند . در میان همه فشارهای روانی زندگی ، « عزاداری » ، دستگاه دفاع طبیعی بدن را به طور جدی تحت تاثیر قرار می دهد . شاید امراض موجود وخامت یابند یا عوارضی جدید بروز کنند . چه بسا واکنش های عاطفی فراوانی مانند حمله های اضطرابی ، خستگی و پریشان دلی بی اندازه و اندیشه خودکشی ، واکنش طبیعی هر فردی در برابر جان باختن دیگری است .

از پس فقدانی عظیم برآمدن : مرگ کسی که دوستش داریم ، در هر حالی جانسوز است . واکنش های بشر تحت تاثیر شرایط مردن است ، به ویژه وقتی ناگهانی یا تصادفی اتفاق افتد . همچنین ارتباط وی با مرده در واکنش هایش اثر می گذارد .


مرگ کودک : از دست دادن فرزند موجب بروز احساس شدید بی عدالتی شده و تمام استعدادها و رویاهای فرد را یکباره به باد می دهد . ممکن است پدر و مادر در مقابل مرگ فرزند خود احساس مسئولیت کنند و برایشان اهمیت نداشته باشد که این نگرش تا چه اندازه نامعقول است . درضمن ممکن است حس کنند که بخش بسیار مهمی از هویت خود را از دست داده اند .

مرگ همسر : مرگ همسر ، بسیار آسیب زا و تکان دهنده است . گذشته از آسیب روحی شدید ، مرگ ممکن است سبب بروز بحران مالی در خانواده شود ؛ اگر همسر ، منبع اصلی کسب درآمد خانواده باشد ! چنین فقدانی گاهی موجب می شود زن و شوهر باقی مانده ، وظیفه مراقبت از فرزندان را به تنهایی عهده دار شده ، خود را با زندگی مجردی وفق دهد و حتی به سر کارش بازگردد .
افراد کهنسال هم با از دست دادن همسرشان ، آسیب پذیر می شوند ، زیرا مفهوم این ضایعه ، از کف دادن عمری سرشار از تجربه های مشترک است . درچنین مرحله ای ، احساسات مربوط به « تنهایی » به احتمال زیاد با مرگ دوستان صمیمی در هم می آمیزد .

ضایعه ناشی از خودکشی : خودکشی ، یکی از سخت ترین مرگ و میرهایی است که باید آن را تحمل کرد . بر اثر این گونه تلفات جانی ، احساس گناه ، خشم و شرمندگی بر دوش بازماندگان سنگینی می کند و آن ها خود را مسئول مرگ می دانند .


زندگی غمبار : کنارآمدن با مرگ ، در تامین سلامت" target="_blank">سلامت روانی بشر نقش دارد . وقتی یکی از عزیزان شما جان می سپارد ، غمگین شدنتان ، طبیعی است . بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که خود را تسلیم اندوه کنید و به دنبال افراد دلسوز باشید . از خویشاوندان و دوستانی کمک بگیرید که بتوانند احساسات شما را درباره فقدان عزیزتان درک کنند . بین گروه پشتیبان و افرادی که داغدیدگی مشابه دارند ، پیوندی ایجادکنید . احساساتتان را بر زبان آورید و از احساسات خود ، دیگران را باخبر سازید ؛ برون ریزی احساسات ، به شما کمک می کند تا بر فرایند غمگینی چیره شوید .